Załącznik nr 2 do zarządzenia 22/2016/DSOZ dotyczącego KOC – 23.4 WARUNKI WYMAGANE na podstawie: art. 146 ust.1 pkt 3 ustawy o świadczeniach – określa w pkt 23.4.3 Organizacja udzielania świadczeń m. in.
7) Całodobowa możliwość kontaktu telefonicznego dla kobiet objętych opieką koordynowaną oraz możliwość uzyskania konsultacji 24h/dobę. Rejestracja na nośniku wszystkich zgłoszeń i połączeń telefonicznych.
To bardzo ciekawy punkt warunków organizacji. Świadczeniodawca, który prowadzi opiekę KOC powinien zaopatrzyć się jak dla numerów alarmowych w rejestrator rozmów. Jeden? W ramach KOC świadczeniodawca może organizować sieć współrealizatorów na podstawie podwykonawstwa lub lub na podstawie art. 132a ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych złożoną z położnych lub lekarzy i każdy z nich może być osobą sprawującą opiekę w ramach KOC. Jeżeli „Intencją Narodowego Funduszu Zdrowia jest podniesienie prestiżu i znaczenia zawodu położnej, polegającej na wprowadzeniu rozwiązań umożliwiających m.in. samodzielne sprawowanie opieki nad kobietą w okresie ciąży, porodu i połogu” (nfz.gov.pl) to w konsekwencji każda z tych osób powinna zadeklarować całodobową gotowość kontaktu, bo potencjalnie tego właśnie oczekuje pacjentka – wybiera sobie na czas ciąży i porodu medycznego, osobistego opiekuna, który koordynuje cały przebieg ciąży. Takie są założenia KOC.
Nośniki zawierające te rozmowy podlegają zasadom określonym w ustawie o ochronie danych osobowych również co do przechowywania udostępniania i niewątpliwie nie powinny być włożone do szuflady biurka. Niezależnie od tego czy zaopatrzenie się w takie rejestratory będzie proste (w przypadku telefonów komórkowych – wystarczy bezpłatna aplikacja – już słyszę lekarza wyrwanego ze snu recytującego formułkę o wyrażeniu zgody na nagrywanie rozmowy), czy kosztowne dla aparatów stacjonarnych, to zastanawia mnie przesadzona chyba troska NFZ w tym zakresie.
Biurko przeciwpancerne 