i sztuce jasnego komunikatu
Jest w rozporządzeniu MZ słuszny i szlachetny zamiar obserwowania postępów w opiece realizowanej przez Ośrodki Środowiskowej Pomocy Psychologicznej i Psychoterapeutycznej I poziomu referencyjnego.
Służy temu statystyka, a szafarzem jej miał być NFZ.
Zabrakło jednak ścisłości w opisie kryteriów, dlatego naiwnie myślałem, że liczba osób objętych opieką to wprost liczba osób, które miały zrealizowaną wizytę w miesiącu przynajmniej raz. Z tego wyłączeni byli ci, których opieką nie objęto.
Ponieważ świadczenia wysyłaliśmy komunikatem SWIAD do NFZ i do tych świadczeń wykazywaliśmy też czasem procedury teleporad, MZ chciał, byśmy jednak informowali NFZ, co im właściwie wysyłamy, a więc to, co im wysyłamy, liczymy i tę informację też wysyłamy – zgodnie ze zmienionym punktem 4 Pozostałych wymagań.
Gdy okazało się, że w kolejnym miesiącu liczba objętych opieką jest mniejsza niż w poprzednim, ktoś, ale już nie pamiętam, chyba podczas webinarium, zwrócił uwagę, że ta wartość ma być liczona narastająco. Więc od tej pory liczyłem narastająco. Gdy jednak okazało się, że z miesiąca na miesiąc ta liczba rośnie, pani w NFZ wyraziła wątpliwość co do sposobu liczenia. Przecież jest to liczba aktywnych opiek, a te, jeśli proces leczniczy zostanie zakończony lub przerwany przez pacjenta, przestają być uważane za aktywne.
Więc skąd słowo: narastająco?
Tego nie wie nikt. Podobno znowu źle liczymy. Punkt 1 raportu to powinna być liczba osób leczonych w danym miesiącu… nie, chwila, bo jeśli pacjent się nie zjawił akurat w tym miesiącu, ale jest objęty opieką czyli nie zrezygnował ani nie zakończył leczenia to też się liczy. Aktywne opieki to te osoby, które już były i których się jeszcze spodziewamy, że przyjdą. Tak chyba lepiej. Czy jeśli w liczonym miesiącu pacjent zakończył opiekę, to też? To też. Bo chodzi o cały miesiąc, a nie stan na ostatni dzień miesiąca, prawda?
Albo jakoś tak. Proste, przecież.
Oczywiście zapominamy, że w Organizacji udzielania świadczeń w pkt 2 znajduje się definicja, kim jest w tej sytuacji świadczeniobiorca:
Świadczeniodawca udziela świadczeń ambulatoryjnych lub środowiskowych następującej grupie świadczeniobiorców:
Dz.U. 2020 poz. 1641 tamże str. 3
– dzieci przed rozpoczęciem realizacji obowiązku szkolnego,
– dzieci i młodzież objęci obowiązkiem szkolnym i obowiązkiem nauki oraz kształcący się w szkołach ponadpodstawowych – do ich ukończenia,
– a także ich rodziny lub opiekunowie prawni.
Ich rodzin lub opiekunów prawnych nie traktujemy jako świadczeniobiorców. Nie, ich nie. Tylko te dzieci.
Albo jakoś tak. Proste, przecież.
Żeby jednak mieć pewność, napisałem mail z pytaniem do MZ: narastająco czy nie? Odpowiedź nie nadchodziła, więc się nieśmiało przypomniałem. Jednak muszę być cierpliwy: otóż MZ, które jest autorem rozporządzenia, zwróciło się do Centrali NFZ z prośbą o interpretację własnego tekstu, bo już zapomnieli, jak to właściwie miało być. Jak im tylko NFZ wyjaśni, co mieli na myśli, to mi dadzą znać. Bez zbędnej zwłoki.
Albo jakoś tak. Proste, przecież.
Biurko przeciwpancerne 