który jest patronem proktologów. Albowiem medycyna potrzebuje wielu patronów.
Trudno stwierdzić, któremu obszarowi ludzkiej działalności św. Fiakr patronuje w pierwszej kolejności. Jest patronem multimedialnym: ogrodników, taksówkarzy i proktologów. Myślę, że kierowcy TIRów także powinni wzdychać czasem do niego. Ja dodałbym topologów oraz urzędników biurowych. Przyjrzyjmy się jego hagiografii.
Oficjalnie Święty Fiakr pochodził z Irlandii, ale w połowie VII wieku osiadł w diecezji Meaux we Francji, gdzie otrzymał kawałek ziemi od biskupa, założył tam pustelnię i uprawiał ogród.
Problem topologiczny
– czyli pracuj mądrze, a nie ciężko.
Legenda głosi, że św. Fiakr miał otrzymać tyle ziemi, ile zdoła przekopać łopatą w ciągu jednego dnia. Zatrzymajmy się tu.
Jesteśmy gotowi posądzić Fiakra o niebywałą chciwość, ale nie roztropność. Kopał i kopał, aż od wysiłku dostał straszliwych hemoroidów. Tymczasem można było oznaczyć bądź jaki kawałek ziemi i ogłosić, że to jest reszta, która pozostała na zewnątrz. Stary dowcip topologiczny.
Doświadczony tym nieszczęściem Fiakr siadł na kamieniu i zaczął się modlić o uzdrowienie. Skutecznie. Legenda głosi, że kamień zmiękł i zapadł się pod ciężarem jego osoby. Wyraźny odcisk hemoroidów św. Fiakra pozostaje na kamieniu do dziś, a krioterapia jest metodą, która może być stosowana u chorych z pojedynczymi guzkami II stopnia.
Rozmawiaj z pacjentem
O tym za chwilę. Warto się zastanowić, czy wysiłek fizyczny jest przyczyną hemoroidów. Proktolog wie, że nie. Brak aktywności fizycznej to jedna z głównych przyczyn hemoroidów. Siedzący tryb życia w połączeniu z niezdrową dietą to główne przyczyny.
Fiakr nie zalecał jednak modlitw. Metoda św. Fiakra polegała na wypalaniu hemoroidów rozgrzanymi żelaznymi prętami, które wpychano chorym do odbytu, czasami stosując zamiast prętów odpowiedniego kształtu kamień.
Zimny kamień jako pierwowzór daleko pozostał za rozpowszechnianym rozpalonym prętem żelaznym jako narzędziem medycznym. Jeżeli pytacie, czy były jakieś inne sposoby – tak. Inny sposób opisywany przez Hipokratesa polegał na wyrywaniu hemoroidów palcem:
„Po umieszczeniu człowieka pomiędzy dwoma okrągłymi kamieniami, na kolanach, badając znajdziesz w pobliżu zamka (odbytu), między pośladkami, uniesienia wypełnione krwią od wewnątrz. Jeśli kłykcia (hemoroid) ma miękki charakter, zerwij ją palcem i nie ma w tym większej trudności niż w skórowaniu owiec. A powinno to być robione bez pacjenta wiedzy, podczas gdy jest on zajęty rozmową”
https://www.mp.pl/gastrologia/wytyczne/81005,guzki-krwawnicze-i-zylaki-odbytu
~ Corpus Hippocraticum
Przy ewentualnym braku skuteczności tej metody Hipokrates i Fiakr byli zgodni: wypalać!
Kiedy żelazo jest przykładane, głowa i ręce pacjenta nie mogą mieszać, ale on sam powinien krzyczeć, bo to spowoduje większą projekcję odbytnicy.
tamże
Rzymski medyk Dioscorides (41 n.e.) polecał aloes, a Galen (130–200 n.e.), medyk Marka Aureliusza, stosował aloes i pijawki. Nasiadówki proponował Mojżesz Majmonides (XII w.).
Brak tym metodom jednak rozmachu i fantazji! To tyle na dziś i wiecie dobrze teraz:
Nie siedźcie dzisiaj zbyt długo.
Również tutaj:
Biurko przeciwpancerne 
